مرگ روحانی -

اول از همه یک مرگ روحانی وجود دارد که حاصل سقوط در گناه است. پولس می‌نویسد که بدون مسیح مادر خطایا و گناهان مرده بودیم حتی با وجود اینکه از نظر جسمانی هنوز زنده هستیم (افسسیان ۲: ۵؛ کولسیان ۲: ۱۳). روح ما از نظر عملی مرده است و بیش از این دیگر زندگی ما را در تحت نظارت ندارد، و ما نمی‌توانیم بواسطه خودمان به نزد خداوند برویم (یوحنا ۶: ۴۴؛ اول قرنتیان ۲: ۱۴). اما روح ما بواسطه مسیح حیات دوباره خواهد یافت حتی با وجود اینکه بدن ما تا بازگشت ثانوی مسیح فانی باقی بوده و در معرض مرگ جسمانی قرار دارد (رومیان ۸: ۱۰). 

مرگ جسمانی -

دوم اینکه یک مرگ جسمانی وجود دارد که اغلب مسیحیان بر این باورند که این مرگ جسمانی در هنگام جدا شدن جان از بدن رخ خواهد داد (دوم قرنتیان ۵: ۱-۹؛ مقالات عمومی: وقایع پس از مرگ؟ مشاهده شود). کاملا روشن نیست که آیا آدم و حوا با بدن فانی یا با بدن غیر فانی آفریده شده‌اند. اما گناه سبب شد که آنها از دسترسی به درخت حیاتمحروم شوند، و مجازات آنها شامل مرگ جسمانی نیز بود (پیدایش فصل ۳). همه ما دارای بدنهایی هستیم که محکوم به مرگ هستند (رومیان ۵: ۱۲-۱۴)، اما در روز رستاخیز آنانی که توکل خود را بر مسیح قرار داده‌اند بدن جسمانی جدیدی دریافت خواهند کرد که هرگز از بین نخواهد رفت (اول قرنتیان ۱۵: ۴۲). 

مرگ جان مسیح به ما هشدار داد تا از خداوند بترسیم که قادر است بر هلاک كردن روح و جسم در جهنم (متی ۱۰: ۲۸). و یوحنا به ما درباره موت ثانی در دریاچه آتش هشدار می‌دهد (مکاشفه ۲۰: ۶، ۱۴). اغلب مسیحیان باور دارند که جان با آگاهی کامل، متحمل رنج ابدی در دریاچه آتش یا جهنم خواهد شد و این می‌تواند به نوعی مرگ روانی یا ” مرگ جان“ در نظر گرفته شود (متی ۲۵: ۴۱؛ مکاشفه ۲۰: ۱۰، ۱۵). سایرین بر این باورند که ” موت ثانی“ یعنی نابودی نهایی و کامل روح، جان و بدن سبب پایان یافتن رنج مجازات نهایی خواهد شد (متی ۱۰: ۲۸). اما مسیحیان دچار و متحمل هیچ گونه مرگی که مربوط به جان باشد نخواهند شد. مسیح وعده داد من جانهای شما را آرامی خواهم بخشید (متی ۱۱: ۲۹؛ ۱۶: ۲۵-۲۶)، و پطرس می‌نویسد که شما از قبل انجام ایمان خود یعنی نجات جان خویش را یافته‌اید (اول پطرس ۱: ۹). 

خلاصه 

کتاب مقدّس به ما جزئیات دقیقی درباره به تصویر خدا ارائه نمی‌دهد. اول از همه ممکن است مابین واژه ” به تصویر“ یا ” به شباهت“ تفاوتی وجود داشته باشد یا اینکه نداشته باشد. دوم، تصویر خدا ممکن است یک بخش ساختاری و دائمی از قبیل شخصیت ما، وجدان ما، یا روح و جان ما باشد. یا ممکن است اشاره به روابط ما یا حتی سرنوشت و مقصد ما در مسیح به عنوان نمایندگان و سفیران خداوند در این دنیا داشته باشد. و سرانجام برخی از مسیحیان فکر می‌کنند که انسانها از دو بخش ساخته شده اند، در صورتیکه سایر مسیحیان بر این باورند که که انسانها دارای یک ساختار سه بخشی هستند. برای بسیاری از موضوعات بحث شدن در مقالات عمومی، دو دیدگاه متفاوت نمی‌تواند بصورت همزمان و به عنوان یک حقیقت واحد پذیرفته شود. اما دو یا سه دیدگاه مرتبط با تصویر خدا به راحتی قابل ترکیب هستند، و برخی از محققین کتاب مقدّس نیز چنین کرده‌اند. 

این سوالات نباید سبب جدایی ما از سایر ایماندارن شود. داشتن جوابهای متفاوت سبب هیچ تغییری در جایگاه پر جلال ما در خلقت خداوند نمی‌شود، چنانچه زنان و مردان به یک اندازه به تصویر خداوند آفریده شده‌اند. همه ما گناه کرده ایم، و تصویر و شباهت ما به خداوند از بین رفته و یا فاسد شده است. اما به واسطه مرگ عیسی مسیح بر صلیب، تمامی بخشهای تصویر خدا در ما فدیه داده شد. روح ما به عنوان افراد غیر ایماندار مُرده بود، جانهای ما پلید شده و بدنهای فانی ما به سمت مرگ پیش می‌رفت. اما آنانی که توکل خود را بر مسیح قرار می‌دهند روح آنها حیات دوباره خواهد یافت (رومیان ۸: ۱۰؛ افسسیان ۲: ۵)، افکار و ذهنیات شخصی و فردی ما روزانه به تصویر مجدد خداوند در خواهند آمد (رومیان ۱۲: ۲؛ کولسیان ۳: ۹-۱۰)، و بدنهای مادی ما در زمان بازگشت ثانوی مسیح قیام خواهند کرد (رومیان ۸: ۱۱؛ اول قرنتیان ۱۵: ۴۲-۴۴). پس اگر کسی در مسیح باشد، خلقت تازه‌ای است؛ چیزهای کهنه درگذشت، اینک همه چیز تازه شده است (دوم قرنتیان ۵: ۱۷).