پولس هنگام برشمردن فضائل خويش و خطرهايى كه در راه تبليغ مسيحيت بر خود هموار كرده است، به «برادران كذبه» اشاره مى كند و مقصود او رسولانى است كه با انديشه هاى او مخالفت مى كرده اند:

«(22) آيا عبرانى هستند، من نيز هستم. اسرائيلى هستند، من نيز هستم . از ذريت ابراهيم هستند، من نيز مى باشم(23) آيا خدام مسيح هستند، چون ديوانه حرف مى زنم من بيشتر هستم. در محنتها افزونتر، در تازيانه ها زيادتر، در زندانها بيشتر، در مرگها مكرر(24) از يهوديان پنج مرتبه، از چهل يك كم، تازيانه خوردم(25) سه مرتبه مرا چوب زدند، يك دفعه سنگسار شدم، سه كرت شكسته كشتى شدم، شبانه روزى در دريا به سر بردم(26) در سفرها بارها، در خطرهاى نهرها، در خطرهاى دزدان، در خطرهاى از قوم خود، در خطرها از امتها، در خطرها در شهر، در خطرها در بيابان، در خطرها در دريا، در خطرها در ميان برادران كذبه(27) در محنت و مشقت، در بيخوابيها بارها، در گرسنگى و تشنگى، در روزها بارها، در سرما و عريانى (28) بدون آنچه علاوه بر اينهاست، آن بارى كه هر روزه بر من است يعنى انديشه براى همه كليساها (29) كيست ضعيف كه من ضعيف كه من ضعيف نمى شوم؟ كه لغزش مى خورد كه من نمى سوزم(30) اگر فخر مى بايد كرد، آنچه به ضعف من تعلق دارد، فخر مى كنم (31) خدا و پدر عيسى مسيح مسيح خداوند كه تا به ابد متبارك است، مى داند كه دروغ نمى گويد(32) در دمشق، والى حارث پادشاه، شهر دمشقيان را براى گرفتن من محافظت مى نمود(33) و مرا از دريچه اى در زنبيلى از باره قلعه پايين كردند و از دستهاى وى رستم» (رساله دوم به قرنتيان  11: 22 - 33).

گفته مى شود كه پولس در حدود سالهاى 64 - 67 در رم درگذشته است. از نظر مسيحيان جمعى از رسولان مانند پطرس و پولس شهيد شده اند. آرامگاه پطرس در تپه واتيكان شهر رم بسيار اهميت دارد و از دير باز مركز مسيحيت كاتوليك بوده است. كليساى ((سنت پيتر))و كاخها و باغهاى اطراف آن از زيباترين آثار هنرى جهان است.