خداوند را متبارک باد که در اوج تباهی ما، به واسطه فیض خود، ما را به سوی خودش فرا خواند. ما اسفبار و نافرمان بودیم، اما او تصمیم گرفت تا ما را دوست داشته و محبت نماید. هللویا! ستایش این خداوند را که امید و وعده نجات را برای ما مهیا کرد.